Απροκάλυπτες ρατσιστικές λογικές και τακτικές στον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων με αναπηρία και διαχείρισης των θεμάτων που τους αφορούν!
Όπως διάβασα στην Ελευθεροτυπία, επάλληλα περιστατικά, (τον τελευταίο μήνα, μόνο) αποδεικνύουν απροκάλυπτες ρατσιστικές λογικές και τακτικές στον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων με αναπηρία και διαχείρισης των θεμάτων που τους αφορούν. Έτσι, δεν δημιουργούν έντονο προβληματισμό μόνο στο αναπηρικό κίνημα της χώρας μας, αλλά και σε όλους μας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχει πληθώρα περιστατικών ρατσιστικής αντιμετώπισης των ανθρώπων με αναπηρία, όπου σταχυολόγησαν τα αντιπροσωπευτικότερα και αποκαλυπτικότερα.
Από την περίπτωση που έχει τεθεί αιφνίδια από το υπουργείο παιδείας, το ζήτημα της κατάργησης του ειδικού δημοτικού σχολείου Κωφών Αθήνας, μέχρι μαθητή με σύνδρομο DOWN, σε δημοτικό σχολείο χωριού της Λάρισας, οποίος παρεμποδίστηκε να παρελάσει στην πρόσφατη επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Από τη ρατσιστική επίθεση εναντίον του Παραολυμπιονίκη και δημοτικού συμβούλου δήμου Ροδίων, Θανάση Μπαράκα, που είχε ως αυτουργό τοπική εφημερίδα, έως την υπόθεση της αποχώρησης επτά ακτιβιστών με αναπηρία από τη - θεωρούμενη ως βαθιά αντιρατσιστική δράση - Ζωντανή Βιβλιοθήκη!
Οι καταγγελίες είναι αποδείξιμες (οι καταγγέλοντες έχουν στη διάθεσή τους τα απαραίτητα τεκμήρια). Το ζήτημα είναι ότι στις μέρες μας, εν έτει 2011, σύμφωνα με το κείμενο, διεισδύουν πατερναλιστικές λογικές αντιμετώπισης των ανθρώπων με αναπηρία.
Μια φίλη μου, Σουηδέζα, μου είχε πει πόσο χαρούμενη αισθάνεται που δεν βλέπει ανάπηρους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα πεζοδρόμια κ.λπ. και που είμαστε πολύ υγιείς!
Όταν της εξήγησα ότι δεν κυκλοφορούν επειδή δεν τους αφήνουμε, με όλα αυτά που συμβαίνουν στους δρόμους και στις ράμπες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν καν υποδομές, δεν μου ξανατηλεφώνησε ποτέ.
Την καταλαβαίνω.
Προερχόμουν από μια χώρα που - δίχως κανένα ψήγμα χαζο-εθνικιστικής-φυλετικής ανωτερότητας - στο παρελθόν, είχε διδάξει τον πολιτισμό.
Πλέον, στο παρόν της ζουν πολλοί απολίτιστοι, αφού θεωρώ ότι (και) ο κοινωνικός ρατσισμός καταδεικνύει τα επίπεδα πολιτισμού μιας χώρας. Πολύ φοβάμαι ότι και στο μέλλον τα ίδια θα βλέπουμε. Μπορεί κάποιος να με πείσει για το αντίθετο;
Υ.Γ.: Τελικά, θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τη Σουηδέζα ως ρατσίστρια;
Πηγή-protagon
